Υπερηχογράφημα καρδιάς
Η υπερηχογραφία βασίζεται στην αρχή της ηχούς. Όπως ο ήχος έχει την ιδιότητα να ανακλάται πάνω σε επιφάνειες έτσι και οι υπέρηχοι (ηχητικά κύματα σε ψηλότερες συχνότητες από τις ακροώμενες), ανακλώνται πάνω σε επιφάνειες. Στην υπερηχογραφία έχουμε ένα μηχάνημα, τον υπερηχοκαρδιογράφο που μπορεί να παράγει υπερήχους και ταυτόχρονα να ανιχνεύει τις ανακλάσεις τους. Το μηχάνημα αυτό έχει ενσωματωμένο έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή ο οποίος μελετά τα ανακλώμενα κύματα και ανάλογα με το χρόνο που χρειάζονται για να επιστρέψουν, υπολογίζει πόσο μακριά είναι η επιφάνεια στην οποία ανακλώνται τα υπερηχητικά. Στη συνέχεια παρουσιάζει την επιφάνεια αυτή στην οθόνη του. Η όλη διαδικασία γίνεται τόσο γρήγορα που η επιφάνεια που παρουσιάζεται στην οθόνη, κινείται όπως στην πραγματικότητα.
Έγχρωμο υπερηχοκαρδιογράφημα
Ο υπερηχοκαρδιογράφος έχει τη δυνατότητα να μετρά στιγμιαία σε μια περιοχή μεγάλου εύρους τη ταχύτητα κίνησης του αίματος. Η κάθε ταχύτητα που βρίσκεται σε κάθε σημείο παριστάνεται μέσα στην εικόνα δύο διαστάσεων σαν χρώμα, κόκκινο αυτό που κινείται προς τον μορφομετατροπέα και μπλε αυτό που απομακρύνεται. Η τεχνική αυτή ονομάζεται έγχρωμο υπερηχογράφημα και απλοποιεί την ερμηνεία της τεχνικής Doppler. Επειδή η τεχνική συνδυάζεται με την διδιαστατη απεικόνιση, έχουμε στην ουσία μια διδιάστατη απεικόνιση της καρδιάς με την προσθήκη χρώματος, που αντιπροσωπεύει τις ενδοκαρδιακές ροές των οποίων η κατεύθυνση υποδηλώνεται από το χρώμα
Ενδείξεις:
- Βοηθά πολύ στη διάγνωση των βαλβιδοπαθειών ιδιαίτερα των ανεπαρκειών των βαλβίδων.
- Ανίχνευση διαφυγών δια μέσου μεσοκολπικών, μεσοκοιλιακών ελλειμμάτων κ.α.
- Μετεγχειρητική εκτίμηση συγκλείσεως διαφυγών
- Εκτίμηση λειτουργικότητας προσθετικών βαλβίδων.
Πως αξιολογείται ένα υπερηχοκαρδιογράφημα;
Το υπερηχογράφημα γίνεται για την διάγνωση και την εκτίμηση ανατομικών και λειτουργικών διαταραχών της καρδιάς.
Μετρείται το πάχος των τοιχωμάτων της καρδιάς, οι διαστάσεις και η λειτουργικότητα των κοιλοτήτων της ιδιαίτερα της αριστεράς κοιλιάς. Με την μελέτη των ενδοκαρδιακών ροών γίνεται διάγνωση και εκτίμηση της βαρύτητας των βαλβιδοπαθειών και των συγγενών καρδιοπαθειών. Τίθεται η διάγνωση της υγρής περικαρδίτιδας, ενδοκαρδιακών θρόμβων, όγκων της καρδιάς, και των καρδιακών επιπλοκών της υπέρτασης.
Οι αυξημένες διαστάσεις των κοιλοτήτων, ανάλογα το φύλο και το ύψος του ασθενούς, παραπέμπουν σε περαιτέρω διερεύνηση για τα αίτια της μεγαλοκαρδίας.
Επίσης η διάταση της αορτής μας οδηγεί σε διερεύνηση για την πιθανότητα ανευρύσματος.
Μια από τις σημαντικές μετρήσεις είναι ο υπολογισμός του κλάσματος εξώθησης. Αυτό είναι μια εκτίμηση της συστολικής λειτουργίας της καρδίας, δηλαδή πόσο καλά λειτουργεί σαν αντλία. Μια φυσιολογική μέτρηση είναι πάνω από 55-60%.